Hallo !

Hier zijn we weer. Ik lig inmiddels alweer lekker in mijn bedje dit verhaal te typen. Je moet het jezelf wel comfortabel maken toch?

Jullie weten inmiddels wat ik doordeweeks doe. Ik ren heen en weer tussen nursery, mijn eigen school, pre-school van Sophie, thuis, de kerk, softplay en de sportschool. Zoals ik al zovaak heb gezegd is dat niet echt het vermelden waard. Dus dat slaan we dan ook mooi over.

Ik begin wel steeds meer te merken dat ik hier een eigen leventje opbouw. Ik doe mijn eigen dingen overdag met of zonder de kids, s'avonds ben ik vaak weg of ga ik na het eten lekker op tijd naar bed. Het echte familie gevoel waar ik dacht zo naar te verlangen heb ik denk ik wel een beetje losgelaten. Ik heb het nog steeds goed hier en mijn gezin is aardig voor me en we kunnen goed met elkaar opschieten. Het voelt voor mij alleen meer als een soort van op mezelf wonen in hun huis. Ik zie Gin en Andrew dan ook weinig omdat ze veel werken en laat thuis zijn. Daarnaast, zoals ik al zei, doe ik mijn eigen dingen en zijn hun dan vooral met de kids bezig. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het helemaal prima zo, maar vind het grappig van mezelf dat ik mij zo voel. Ik had hier in het begin hele andere ideeën over. Wie weet verandert het over een tijdje nog, dus we zullen zien.

Gelukkig gaat het tussen de kids en mij ook heel goed. Sophie zegt soms spontaan 'Emmy I love you veeeeeeeeeeery much' en 'You're my big sister Emmy'. Dan smelt ik wel een beetje van binnen (:

Tijd voor andere dingen, het weekend ! Dit gaat ook mijn titel verklaren. Het was Marlijne's laatste weekend want ze gaat alweer bijna naar huis. We hebben dit weekend dan ook van alles gedaan. Zaterdag ben ik zelf eerst gaan sporten met mij trainer voor een nieuw schema. Daarna snel door naar Carneby Street om bij de Bar du Chocolat van Choccywoccydoodah lekker warme chocomel te drinken en taart te eten. De winkel zelf was al super mooi, maar de taarten waren echt prachtig. Daarna wat rond gewandeld en uiteindelijk zijn we op de Portobello Road Market uitgekomen. Deze hebben we helemaal afgewandeld en ik heb een hele leuke muts gekocht. Na een aantal omwegen zijn we bij de Pret a Manger een soepje gaan eten om daarna naar het London Lumiere festival te gaan. Voor de Bestenaren onder ons, een soort glow. We zijn eigenlijk snel gestopt omdat het zo druk was. Toen zijn we allebei lekker naar huis gegaan.

Vandaag moesten we dan ook vroeg op omdat we naar de London Zoo gingen. Hier hebben we ook de meeste tijd doorgebracht vandaag om rond 3 uur bij de Costa neer te strijken. We waren zo moe dat we even moesten zitten. Rond 4 uur zijn we toch maar op weggegaan naar de pub. Marlijne en ik dachten slim te zijn door de metro te pakken en te blijven zitten tot het eindstation. Wij dachten, hij rijdt wel weer terug dan kunnen we nu nog even lekker blijven zitten, ultieme luiheid dus. Eenmaal aangekomen bij Kennisbron station riep de conducteur nog 'iedereen uitstappen want dit is het eindstation'. Wij dachten, uit ervaring want we hadden het de dag ervoor ookal gedaan, we kunnen wel blijven zitten. Totdat de deuren dicht gingen en de metro begon te rijden. Tot zover nog niets aan de hand, totdat hij midden in de tunnel stopte. Toen raakte we toch wel in paniek. Wij liepen al rond in de coupe maar er gebeurde niets en we konden niets doen. Uiteindelijk reed hij weer aan en kwam hij gelukkig weer bij Kennigton uit. Marlijne en ik hebben dus even doodsangsten uitgestaan en afgesproken dit nooit meer te doen haha.

Eenmaal aangekomen we hebben heerlijk gegeten bij de pub die Marlijne had uitgekozen, een echte engelse Pie. Toen was hij toch echt tijd om afscheid te nemen. Marlijne ik ga je missen, maar ik zie je snel weer! Ik moet ook nog een keertje kwijt dat ik heel trots op je ben dat je het 4 maanden volgehouden hebt (:

Dat waren mijn 'avonturen' weer voor deze week. Gelukkig heb ik nog veel leuke dingen op de planning staan !

Alvast weltrusten voor straks en tot snel (: